Ama öyle ama böyle derken birer birer kayıpsız geçiyoruz
haftaları. Ne diyelim, Allah’a şükürler olsun. Özellikle son yıllarda oldukça
zorlandığımız Bursa, Eskişehir, Sivas gibi deplasmanların hepsini bu sezon
kayıpsız tamamlamamız mükemmel oldu bizim için.
Bugün de dondurucu
soğuk önünde Sivasspor karşısındaydık. Hamza Hoca ligin ikinci devresinde
döndüğü 4-3-3 görünümlü 4-5-1’e bu hafta da devam dedi. Sahaya çıkardığı takım,
sakat Melo dışında geçen haftanın kazanan on biriydi. Melo’nun boşluğunu da Hamitle
doldurmak istemişti.
Karşılaşmaya pek
etkili başlayamadık açıkçası. İlk 8-10 dakika topun ağırlıklı olarak
Sivasspor’da kaldığı ve oyunun bizim yarı alanımızda oynandığı bir bölüm oldu.
Ancak bu baskıyı kırıp rakip kaleye çok adamla gidebildiğimiz ilk pozisyonda
golü bulduk. Sağ kanatta Bruma’nın pasıyla çizgiye doğru inen Sabri’nin güzel
ortasında, Selçuk kafayla arka direğe doğru aşırdı, top Yasin’in önünde kaldı.
Yasin’de sol ayağının üstüyle Korcan’ın uzanamayacağı yere bıraktı.
Erken gelen gol
Sivassporlu oyuncuları demoralize edebilir diye düşündüm ama pek öyle
olmadı. Hatta tam tersine beraberliği yakalamak adına daha çok saldırmaya
başladılar. Özellikle Chahechouhe, Utaka, İbrahim Akın üçlüsü savunmamızı oldukça
zorladı. Hele ki İbrahim Akın’ın 5 metreden kaçırdığı bir gol vardı ki, atması
daha kolay…
Rakibin üzerimizde
kurduğu baskıyı kabullenen ve sadece kontra ataklarla 2.golü düşünen takımımız,
Burak Yılmaz’ın ayağından 2 net fırsattan yararlanamadı. Biri kaleci Korcan’dan
döndü, diğeri ise direkte patladı…
Dakikalar 39’u
gösterirken ceza sahası sol yan çizgisinin 2 metre kadar dışında Olcan’ın topu
rakipten tertemiz alışına faul çalan Hüseyin Göçek, Sivasspor’a adeta 1 gol
hediye etmiş oldu! İbrahim Akın’ın ortasında bizim golümüzdekine benzer bir
şekilde top arka direkte Chahechouhe’nin önünde kaldı. O da aynı Yasin gibi
topu ağlarla buluşturdu.
Haftalardır susuyoruz
ama artık yeter! Beşiktaş ve Fenerbahçe’ye sürekli olarak bedavadan penaltıların
çalındığı ligimizde, tam tersine Galatasaray’ın aleyhine bu kadar çalışıldığı,
bu da yetmezmiş gibi hemen her maçımızda en az 1 penaltımızın güme gittiği bu
düzende kimlerin neye hizmet ettiği ve neyi amaçladığı çok net bir şekilde
ortada bence! Ancak burada iş Galatasaray Yönetimi’nde biter. Çıkıp Aziz
Yıldırım’ın yaptıklarının en azından %30’unu yapsalar, kimseler Galatasaray’ı
bu kadar rahat bir şekilde sabote etmeye çalışamaz. Fakat ne yazık ki başta
başkanımız Duygun Yarsuvat olmak üzere yönetim kurulumuzdakilerin hiçbiri, hiçbir şekilde kulübümüzün haklarını savunmuyorlar… Koskoca Galatasaray’ın bu
kadar sahipsiz kalması yazık… Cidden çok yazık…
1-1’le geçilen
devrenin ardından Hamza Hoca ikinci yarıya oyuncu değiştirerek başlar diye
düşündüm ama yanıldım. Herhangi bir hamle gelmedi çünkü.
İkinci 45 dakikaya da
etkili başlayan taraf Sivasspor’du. Yine benzer bir başlangıç yaparak oyunu
bizim yarı alanımıza yığdılar. Fakat ne var ki, aynı maçın başında olduğu gibi bu baskıyı kırıp rakip
kaleye gittiğimiz ilk pozisyonda golü bulduk. Sol taraftan Olcan’ın taşıyıp
ortaya çıkardığı topa, Yasin penaltı noktası hizasından çok kötü vurdu. 6 pas
üzerinde son anda kayarak dokunan Burak’ın vuruşu ise direkten dönüp kendi
bacağına çarptı ve tıngır mıngır ağlara gitti. Şans bu sefer bizim yanımızdaydı
anlayacağınız.
Sivasspor’un bu
geceki en büyük şanssızlığı, hep iyi oynadığı bölümlerde geriye düşmesi oldu.
Tabi olaya tersinden bakacak olursak, bizim de iyi oynamadığımız anlarda öne
geçmemiz büyük şanstı.
2-1’den sonra moral
üstünlüğü ele alan Galatasaray, maçın başından itibaren ilk kez topa hükmetmeye
ve ayağa bol pas yapmaya başladı. Bana göre gecenin gizli kahramanı Selçuk İnan
önderliğinde topu sahanın hemen her metre karesinde gezdirmeye başladık.
Hamza Hoca’nın,
attığı gol dışında fazla etkili olamayan Yasin’i Alex Telles’le değiştirmesi
takıma pozitif etki yaptı. Nitekim,
Telles oyuna girdikten birkaç dakika sonra Sneijder’in pasıyla hareketlenen
Burak’ın sağ taraftan yaptığı ortaya sol ayak içini koyarak takımının bu geceki
3.golünü kaydetti.
Hazır Burak Yılmaz
demişken, Hamza Hoca’yla birlikte müthiş bir çıkış yakaladı. Açıkçası son 2
yılda bu kadar iyi olduğu bir başka
dönem hatırlamıyorum. Her hafta üzerine biraz daha koyarak devam ediyor. Ve böyle devam
ettiği sürece de takımı adına durdurulması oldukça güç bir silah…
Sonraki bölümde nazar
olsa gerek, Burak’ın sakatlanarak oyundan çıkması Hamza Hoca’ya arka arkaya 2
değişiklik yaptırdı. Önce Burak’ın yerine Emre Çolak girdi. Ancak bu sefer de
top hiç ilerde kalmamaya başladı. Bunu hemen fark eden Hamza Hoca, bu kez diğer
golcüsü Umut’u aldı oyuna.
Son dakikalarda
Sivasspor’un neredeyse 10 oyuncusuyla kalemize yüklenmesi onlara golü getirdi.
85.dakikada ceza sahası içinde topu önüne alan İbrahim Akın, aradaki farkı 1’e
indirerek son dakikara takımını umutlu soktu.
Tabi skorun 3-2’ye
gelmesi ister istemez bizlerin aklından ‘’Acaba?’’ lar geçmesine sebebiyet
verdi. Ancak neyse ki korkulan olmadı ve 90+4’te gelen Hüseyin Göçek’in son
düdüğüyle Galatasaray’ımız bu haftayı da kayıpsız tamamladı.
Özellikle
deplasmanlarda çok iyi oynamıyoruz kabul. Kendi sahamızdaki maçlarda da 90
dakikanın tamamında oyunu forse eden, rakip kaleyi abluka altına, sağlı sollu
ataklar geliştiren bir Galatasaray göremiyoruz ona da kabul. Ancak bir gerçek
var ki, bu takım bir şekilde maçlarını kazanıyor. Rakiplerin
alenen kollandığı şu sezonda, kendi maçlarını 3 puanla tamamlayabilmek için elinden
geleni fazlasıyla yapıyor. Oyuncular en azından savaşıyor, mücadele ediyor. Ve
hepsinden önemlisi ligin başlarında değil gol atmak, pozisyona girmede bile inanılmaz derecede zorlanan bu takım, şimdilerde hemen her maçı bol gollü
kazanıyor. Kısacası işler şu an için iyi gidiyor ve iyi gittiği sürece de bize
çok fazla bir şey söylemek düşmez…
e-falanfilan yazarı: Kerem ZÜLFİKAR
